Czym jest choroba Hashimoto?
Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne (limfocytowe) zapalenie tarczycy, to choroba o podłożu autoimmunologicznym, wywołana przez własne przeciwciała (tzw. przeciwciałą przeciwtarczycowe – anty-TPO i anty-Tg), w której dochodzi do przewlekłego zapalenia w tarczycy, niszczącego tarczycę i prowadzącego do zmniejszenia produkcji hormonów.
W przebiegu choroby może również wystąpić moment nadczynności tarczycy, gdy dojdzie do nadmiernego uwalniania hormonów z zajętego zapaleniem gruczołu. Ten stan zazwyczaj nie wymaga leczenia lekami, które są stosowane w leczeniu nadczynności tarczycy, ponieważ samoistnie przemija w ciągu kilku tygodni. Wymaga natomiast konsultacji z lekarzem i obserwacji stanu zdrowia.
W przebiegu choroby Hashimoto tarczyca może się powiększyć – mówimy wtedy o wolu tarczycy. Jednak częściej tarczyca w ciągu lat trwania choroby ulega stopniowemu zmniejszaniu się i włóknieniu, co jest widoczne w USG tarczycy.
Chorobę można rozpoznać, gdy w badaniach stwierdzana jest niedoczynność tarczycy (nawet subkliniczna, czyli zwiększenie stężenia TSH przy prawidłowych wartościach fT4 i fT3) oraz obecne są przeciwciała anty-TPO lub tarczyca ma charakterystyczny wygląd w USG.
